اضطراب یک واکنش طبیعی است. مغز انسان در مواقع مواجهه با استرس یا در مواقع احساس خطر، واکنشی را به صورت طبیعی از خود نشان میدهد که بنام کلی "واکنش اضطرابی" یا "اضطراب" نامیده می شود. هرکسی در زندگی خود این موارد را مکرراً تجربه کرده و در آینده هم تجربه خواهد کرد. شما هم به عنوان مثال در زمان مواجهه با یک مشکل شغلی، در زمان انجام تست یا آزمون یا در موارد تصمیم گیری های مهمّ این تجربه را داشته اید اضطراب در اغلب موارد لازم بوده و مسأله خاصی ایجاد نخواهد کرد ولی "اختلال اضطرابی" اینگونه نیست. این اختلالات دسته ای از بیماریها هستند که باعث می شوند شخص به صورت دایمی احساس اضطراب را داشته باشد و این احساس در اغلب موارد به کاهش عملکرد و تواناییهای فرد بیمار منجر میگردد. احساس اضطراب بدون عامل خارجی استرس زا یا پاسخ بیش از حدّ و طولانی مدّت به آنها می تواند باعث شود تا شخص در انجام کار، در تحصیل و در ارتباط با دیگر اعضای خانواده و دوستان با مشکل مواجه شود
علامت اصلی بیماری اضطرابی، احساس ترس و نگرانی است. همچنین اضطراب می تواند علایمی مانند تنگی نفس، اختلال در خوابیدن و اشکال در تمرکز را هم ایجاد نماید.
علایم شایع در اضطراب عبارتند از:
علت اصلی بروز اختلال اضطراب مشخص نیست، اما به نظر می رسد عواملی از جمله ژنتیک، محیط، میزان استرس، تغییرات مغز و یا آسیب و حادثه دخیل باشند و موجب بروز این اختلال شوند
تست آزمایشگاهی برای تشخیص اختلال اضطراب وجود ندارد. با این حال، برخی تست ها به منظو بررسی و تعیین مشکلات فیزیکی انجام خواهند شد.
ممکن است شما به روانپزشک، روان شناس و یا مشاور ارجاع داده شوید تا با استفاده از ابزاهای تشخیصی و سوالاتی که از شما پرسیده می شود، نوع اختلال تشخیص داده شود.
وقتی اضطراب تشخیص داده شد، نوبت به بررسی راه‌های درمانی موجود برای آن می‌رسد. برای برخی افراد، نیازی به درمان خاصی نیست و همین که بیمار، سبک زندگی خود را تغییر دهد، برای کنار آمدنش با مشکل کفایت می‌کند. اما در موارد متوسط یا شدید می‌توان با تجویز درمان‌های پزشکی، به کاهش علائم کمک کرد تا بیمار قادر به کنترل زندگی روزمره خود شود
درمان اضطراب به دو دسته تقسیم می‌شود: روان‌درمانی و تجویز دارو. با مشورت با روانشناس یا روانپزشک می‌توانید از ابزارهای موجود و راهکارهای مقابله با اضطراب به هنگام بروز آن مطلع شوید. داروهایی که معمولاً برای درمان اضطراب استفاده می‌شوند، شامل داروهای ضدافسردگی و آرام‌بخش‌ها هستند. این داروها با متعادل کردن ترکیبات شیمیایی مغز، از بروز اضطراب جلوگیری کرده و باعث کاهش علائم شدید این نوع اختلالات می‌شوند
مبتلایان به اختلالات اضطرابی لازم است که برای درمان بلندمدت خود ﴿خواه از طریق گفتاردرمانی و خواه از طریق مصرف دارو﴾ به فکر راه چاره باشند تا اضطرابشان را کنترل و مدیریت کنند؛ اما همه افراد می‌توانند با توسل به شیوه‌های دیگری همچون تغییر سبک زندگی (از قبیل پایبندی به رژیم غذایی معتدل، عدم مصرف الکل و کافئین و همچنین وقت گذاشتن برای خود)، کاری کنند که کمتر دچار اضطراب و استرس شوند.
در بسیاری از موارد بیماری های روحی و روانی متاسفانه مانند بیماری های جسمی جدی گرفته نمی شوند، این در حالی است که بسیاری از افراد از عوارض جبران ناپذیرعدم درمان این اختلالات و بیماری ها آگاه نیستند. بنابراین توصیه کلینیک روانشناسی مدرسه زندگی این است که در صورت مشاهده هرگونه علائمی در خصوص اختلالات اضطرابی و سایر اختلالات از روانشناسان زبده و باتجربه مشاوره بگیرید
آرامش را با مرکز روانشناسی مدرسه زندگی تجربه کنید