این نوع اختلال روی توانایی درک و تشخیص زبان و همچنین گفتار شخص تاثیر می‌گذارد. اختلالات ارتباطی خود به ۴ دسته اختلال زبان، اختلال صدای گفتار، لکنت و اختلال ارتباط اجتماعی تقسیم می‌شوند. این نوع اختلال بیشتر در کودکان تشخیص داده‌می‌شود. این بیماران معمولا در زمینه‌های زیر دچار مشکل می‌شوند: درک زبان صحبت‌کردن شنیدن نشانه‌های اجتماعی حالات چهره حرکات ادراک عاطفی نحوه درمان اختلالات ارتباط اصولا درمان اختلالات ارتباطی با 3 هدف کمک به کودکان برای بهبود توانایی‌های ارتباطی، کمک به راهبردهای مقابله‌ای و گزینه‌های جایگزین در ارتباطات و استفاده و تمرین مهارت‌های ارتباطی در محیط‌های واقعی انجام می‌گیرد. از این جهت این درمان‌ها شامل برنامه‌های درمانی زیر می‌شوند. گفتار درمانی گفتار درمانی نوعی از درمان است که به نحوه صحبت کردن افراد متمرکز است و به آن‌ها در یادگیری واژگان جدید، سازماندهی افکار و تصحیح اشتباهات دستوری یا کلمه‌ای کمک می‌کند. رفتار درمانی این مرحله برای آشنایی افراد در استفاده از رفتارهای ارتباطی مطلوب، استفاده از راهبردهای مقابله‌ای ناسازگار و ارتقای رشد مهارت‌های بین فردی طراحی شده است. داروهای محرک استفاده از داروهای تقویتی و محرک، امری رایج جهت کمک به درمان می‌باشد. برخی از پزشکان ممکن است داروهایی متناسب با هر گونه علائم برای افراد تجویز کنند که به روند بهبودی آن‌ها سرعت بخشند. اصلاح محیط اصلاح محیط یا فراهم آوردن محیطی مناسب بخش مهمی از روند درمان اختلالات ارتباطی را شامل می‌شود. مثلا کودکانی که دچار این اختلال هستند، می‌توانند با قرار گرفتن در محیطی همچون مدرسه و مراکز آموزشی و شرکت در بحث‌ها و آزمون‌های شفاهی، مهارت‌های ارتباطی خود را تقویت کنند.
اختلالات رفتاری برای تشخیص نیاز به روانشناس باتجربه دارد.
آرامش را با مرکز روانشناسی مدرسه زندگی تجربه کنید